Kopuz, Nar kopuz
Türk halklarına ortak olan iki telli yaylı müzik aletidir. Kopuz benzeri aletler Kazak (kobız, kılkobız), Karakalpak (kobız, kobuz), Nogay (kobız), Tatar (kılkubız), Başkurt (kılkubız) ve Kırgız (kıyak, kılkıyak) halklarında da görülmektedir. Kopuz, ağaçtan tek parça olarak oyulmakta ve telleri at kılından yapılmaktadır. Gövdesinin alt kısmına deve derisi çekilmektedir. Eski zamanlarda kopuzu şamanlar kendi şamanlık ritüellerinde kullanmış, destanları söylerken savaş öncesinde kahramanları cesaretlendirmek için kullanmışlardır. Küyşiler ve şarkıcılar, halkın acılarını, sevinçlerini, içsel duygularını, dertlerini kopuz çalarak ve şarkı söyleyerek ifade etmişlerdir. Günümüzde kopuz, profesyonel müzik aleti olarak yaygınlaşmıştır. Ikılas Dükkenulı'nan gelen kopuzda icracılık geleneği, Cappas Kalambaev ve Daulet Mıktıbaev sayesinde korunmuştur. Onların izini sürerek, kopuzu profesyonel bir meslek olarak okul düzeyinde öğretmeye başlamış, Kazakistan’ın çeşitli bölgelerine yayılmasına ve uluslararası düzeyde tanıtılmasına katkıda bulunmuş, yetenekli ve usta kopuzcuları yetiştiren öğretmen Abdimanap Cumabekulı’nun katkıları ölçülemez. «Turan» grubunun üyesi Maksat Medeubek, A. Сumabekulı’nın öğrencisidir.
Nar kopuz ise, normal kopuzlara göre iki-üç kat daha büyük olup, sesi kalın olacaktır. «Turan» grubunda kullanılan kopuz, usta Tolegen Sarsenbaev (2005) ve nar kopuz ise usta Talgat Canasılov (2010) tarafından yapılmıştır.
Nar kopuz ise, normal kopuzlara göre iki-üç kat daha büyük olup, sesi kalın olacaktır. «Turan» grubunda kullanılan kopuz, usta Tolegen Sarsenbaev (2005) ve nar kopuz ise usta Talgat Canasılov (2010) tarafından yapılmıştır.
